عقل و احساس

در مشاجرات و تنش های زندگی، اگر فرد نتواند«مسئله»را بازبینی کند و مورد تحلیل قرار دهد،برای حُکم صادر کردن  مجبور می شود از عنصری بنامِ احساسات استفاده کند؛شگفتی در این است بعد از آنکه احساسات به غلط،حُکمی صادر کرد،آنگاه«عقل» همان حُکمِ نادرست را برای خودِشخص،تثبیت می کند! اما اگر فرد بتواند بعد از هر مشاجره ای،موضوع را توسطِ انتزاع/ذهن،بازبینی کند؛آنگاه حُکمی که صادر می شود بر اساسِ پیش فرض های عقل است و احساسات در مرتبتِ ثانویه،احکامِ عقل را می پذیرد و برای خودِشخص تضمین کننده ی ثبات در زندگی است.

☯️زندگی وقتی زیبا می شود که عقل و احساس به درستی کنار هم به حل مسائل بپردازند!

مجید عباسی گیلانی